Kimsiniz? 

Birisi kendini anlatmaya başladığında bilin ki kafasında çizdiği “ben” imajını anlatıyordur. Bu soruya verilebilecek sayfalar dolusu cevap olabilir ancak  tek bir doğru cevap olabileceğini düşünmüyorum.

Çünkü kim olduğumuzun bir kaç kelime ve genellemelerle ifade edilebilecek bir şey olduğunu sanmıyorum. Kim için kim siniz? Ne zaman ya da nerede kim siniz? Kaç tane kim siniz? 

Hayatta hiç kimse ve hiç bir şey için tekil bir varlık durumunun olduğuna inanmıyorum.  Yani varlığın bir biçimi yok ancak insanların ona yükledikleri farklı anlamlar vardır. Özetle ben siz beni nasıl algılıyorsanız öyle biri oluyorum sizin için. 

İnanmak?

Tüm hayatımız bu kelimeyle anlam kazanıyor. Gerçekten emin olarak bilebileceğimiz çok şey yok, daha çok öyle olduğuna inandığımız şeyler var. Sadece öyle olduğuna inanıyoruz.  İnanmak, hislerimizle ve gözlemlerimizle, doğru ya da yanlış hep yaptığımız şey. İnanarak ya da inanmak isteyerek yaşıyoruz.

Tüm doğrularımız, tüm bilgilerimiz, değerlerimiz ya da inançlarımız bizi biz yapan ya da diğer insanlardan ayıran özelliklerimizdir.  Özetle inanma biçimimiz karakterimizi oluşturuyor. İnanma ve davranma biçiminizin farklı ortamlardaki yansımaları “siz” oluyorsunuz. Kendinizi sorgulamak istiyorsanız inançlarınızı sorgulayın, hayata, ahlaka, erdeme, doğruya ve bilgiye dair.

Zaman?

Zaman hepimizin ve her şeyin ilk anının,  son anının ve her deneyim zerresinin şahidi. Sadece şahidi mi yoksa maliki mi? Zaman var eden, zaman yok eden ve zaman her deneyiminizin sebebi.  Zamanın bir anında var oluyorsunuz ve bir anında yok. Zaman her şeyin bağımsız değişkeni. Etkeni, Her şey zamanla alakalı. Size kendinden bir dilim sunuyor ve o sizin ömrünüz oluyor. Bizde bize sunulan zaman dilimini anlamlandırıyoruz. İyi ya da kötü yaşayarak, içinde aşklarımız, hayal kırıklıklarımız, sevinçlerimiz, üzüntülerimiz, hırslarımız ve teslim oluşlarımızla. Zamanın birinde başarılı, zamanının bir diğerinde başarısız oluyoruz. O nedenle zaman sahip olduğumuz ve tabi olduğumuz tek şey. Zaman size verilen bir şans gibi, zaman ömrünüz, zaman servetiniz. Nasıl harcarsanız, bir gün size hesabını sorar mı bilmiyorum ama onun sormasına gerek yok ki! Siz kendinize zamanınızın hesabını sormalısınız! Çünkü belki de başka bir şansınız olmayacak.

Dün ile Birgün’ün Hikayesi

Mağrur ve eğilmez,

otururken Dün,

Çekingen ve belirsiz,

 Birgün uğradı.

Soluk pembe dizelerle çizilmiş,

imkansızlık resimleri yaptım.

Olmazlar bahçesine yine de tohumları ektim,

diye gürledi dün.

Sonbahar yağmurlarıyla suladım.

Bulutlardan güneş çaldım, yapraklarına.

Yaşanmışlıklar üstünde ölümsüz kaldım.

Bana bir gün borçlusun, dedi Dün.

Ve Birgün fısıldadı, 

sende gördüm.

Her yolun her yere çıkacağını,

herkesin bir yerde kavuşacağını,

ve her sonun bir başlangıç olacağını.

Sende bildim,

her çaresizlikten bir çıkış olacağını,

aşkın ise hep yaşayacağını.

Ümit oldukça bende ölümsüzüm, 

dedi Birgün.

Böylece ölümsüz kalırken,

 Dün ile Birgün,

Fani olmakta ise çaresiz Bugün.

Çünkü Bugün, dün Birgün’dü,

Yarın ise olacaktır, mutlaka Dün.

İsmet ŞAHİN

Doğa?

Önce zaman ve evren üst kozmik varoluşun mimarları oluyorlar. Sonra galaktik yıldız sistemleri ve üçüncü varoluş çemberi canlı eko sistemi olan gezegenler ve doğa. Yaşam biçiminin her unsuru doğaya dayanan kültürler için toprak ana, gök ilah ve baba,  denizler kardeş ve eş, dağlar yurttur. Doğa ihtişamdır, güçtür, zerafettir ve şefkattir. Dikkatsiz ve savruk olursanız kıyamettir. Bir ulu dağın başında, bir nehrin gözünde, bir vadinin sonunda ya da bir deniz kenarında, bazen ılık bir bahar günü, bazen ayaz soğukta, kuru ya da sağanak bir yağmurda, bulutlu, sisli ya da berrak bir akşamüstü. Tüm yaşantılarımızın temeli, düşlerimizin mekanı, içinden geldik, içine gideceğiz. Bir kızılderili için, bir aborijin için, bir şaman için doğa ruhumuzun enerjisidir.

Zamandan Bağımsız Aşklar

Çerçeveler?

Bir gün düşünün, sabah kalktınız, üstünüzü değiştiniz, kahvaltı yaptınız, işe gittiniz, öğlen yemeği, tekrar iş güç, akşam çıktınız eve yada bir kaç arkadaşla sohbet sonra yine ev televizyon ve yatak. Bugünü rutininiz olarak düşünürseniz bu sizin günlük çerçeveniz olur. Ertesi gün de aynı olursa üst üste koyduğunuzda hala tek bir çerçeve olarak kalacaktır, şayet 100 gün aynı yaşarsanız geriye dönüp baktığınızda sanki bir gün gibi gelecektir ya tüm hayatınız tek bir çerçeveye sığıyorsa o zaman yaşamadınız demektir. Sanki tek gün yaşamış gibi ölmek ister misiniz? Hiç kimse evet demeyecektir ancak çevrenizde yaşanan hayatları ve kendi rutininizi sorgularsanız bundan çok farklı olmadığını göreceksiniz. Oysa her güne ufak bir farklılık katabilsek, yeni bir yer, yeni insanlar, yeni yerler, yeni tatlar, yeni duygular o zaman 100 gün sonra 100 farklı çerçeveniz olacaktır. Tüm hayatınız bu arayışla ve anlayışla geçerse dopdolu yaşamış olursunuz. 

Ruh?

Ruh var mı? Bedensel, fiziksel varlığın dışında maddesel olmayan bir bir tür soyut varlık? Hatta beden ölse de ruhun göçü kesin midir? Bir dönüşüm yada yer değiştirme. Kimse emin olamaz! Sadece inanıyorum demek mümkün. Zaten inanmaya dair bir eğilimde var içimizde. Nedeni yok olma fikrinin bize soğuk olması. Belki de tüm ruh diye anlamlandırdığımız vücudumuzun ve sinir sisteminin işleyişini sağlayan mikro voltluk elektrik akımının yarattığı canlılık, enerji durumunun kendisidir. Kim bilebilir? Bir başka seçenek ise daha üst bir akıla bağlı birimler olma durumumuz olabilir mi? Biz ölüp yok olacağız ama deneyimlerimizin süzgecinden geçen bilincimizin dışında öğrenmeler bir üst akılla transfer oluyor olabilir mi? Kim bilebilir? Sadece inanabilirsiniz, hangisine isterseniz.

Adalet?

İlahi bir adalet olduğuna inanıyor musunuz? Yoksa insani ve iyi niyetli bir beklenti midir “ilahi adalet” kavramı? Adalet Plato’ya göre bilge ve güçlü  olanların adil olduğuna karar verdiği şeydir. Zayıf ve sıradan insanlar için adalet güçlü ve bilge olanların adil bulduklarına itaat etmektir. Adil bir devlet var mıdır? Adil bir düzen? Benim kişisel gözlemlerim olmadığı yönündedir. Güçlü isen adaleti zorlayarak, baskı yaparak ya da satın alarak, aklını kullanarak alabilirsin, zayıfsan şikayet eder ve devletten ya da Allahtan adalet beklersin. Zaten yapabileceğin başka da bir şey yoktur. Demokrasi de benzer şekilde yorumlanabilir.  Mükemmel bir demokratik düzen olmadığından, hakkını kendin alamıyorsan bir biçimde ya da bir derece de güçlüye ya da akıllıya tabi olmaktan başka seçenek  kalmamaktadır. İdeal demokrasi anlayışıyla en demokratik bulduğumuz devletlerde işlediği şekilde uygulanan demokrasi anlayışı her açıdan güç odaklı bir anlayış haline gelmiştir. Yine Plato’nun söylediği gibi halkın egemenliği bir biçimde 3M’ye kaymaktadır. Money, Media ve Mafia. Bizim ülkemizde zaman zaman ekstra 1A (Asker)  ve 1’de C (Cemaatler) devreye girmektedir. Sıradan insanlar ise bunlar arasında ki güç savaşları arasında sömürülmekten ve ezilmekten kurtulamamaktadır.